Pasen

Pasen in Oekraïne. Een beetje zoals thuis, maar toch wel heel anders. Wat hetzelfde is, zijn de (chocolade) paaseitjes en de versieringen. Maar anders dan in Nederland zag ik deze pas een paar weken geleden op de markt en een beetje in de winkels. En zoveel chocolade-eitjes als wij hebben, hebben ze hier ook niet.
Verder was er veel net een beetje anders dan thuis. Ik ben gewend dat er op de donderdag- vrijdag- en zaterdagavond voor Pasen een kerkdienst is. Hier hadden we alleen op Goede Vrijdag een dienst, om tien uur ’s ochtends. Op de andere dagen waren er de gewone dienst om acht uur ’s ochtends en de dienst om zes uur ’s avonds omdat het een boetedoeningsweek was (altijd voorafgaand aan de zondag waarop het avondmaal wordt gevierd).
Op zondagochtend was er uiteraard ook een kerkdienst. We moesten daar ook zingen met het koor. Na de dienst waren we uitgenodigd bij Ferenc (de hoofdpastor en onze supervisor) om bij hem en zijn gezin te lunchen en de middag door te brengen. Tabita’s ouders en broertje en zusje zijn hier ook en ook zij waren uitgenodigd. Verder waren er de zus van de vrouw van Ferenc, Magdi (onze projectcoördinator) de moeder van Ferenc of zijn vrouw en Kati néni, een oudere vrouw die orgel speelt in de kerk en het mannenkoor dirigeert. We waren met zo’n twintig man, maar het eten was genoeg voor nog twee keer zoveel mensen: salades, vlees, soep en later ook nog vlees van de barbecue.
Tijdens het eten werd besproken hoe de wijn van het avondmaal was geweest (lekkerder dan andere keren. Volgens hen dan. Volgens mij was het gewoon huiswijn, net als alle andere huiswijn). Ferenc was het grootste deel van de middag op pad om het avondmaal rond te brengen bij mensen die niet meer naar de kerk kunnen komen. Ik vind het altijd erg mooi dat ze dat hier doen.

Vandaag ben ik met Francesco en Tobias bij vier van onze néni’s langs geweest. Francesco had al maanden geleden het plan opgevat om een keer met de gitaar naar de néni’s te gaan en daar met of voor hen te zingen. En aangezien we dat nog steeds niet hadden gedaan, besloot ik dat Pasen een mooie gelegenheid was. Ik had aan Timi (de jongerenwerker) gevraagd welke liederen geschikt waren om te zingen en van Attila (de jongerenpastor) hadden we vanmorgen een tas voor de gitaar geleend. Bij alle vier de néni’s (en hun familie/vrienden die er op dat moment waren) hebben we drie liederen ten gehore gebracht. Francesco op de gitaar, Tobias op ukelele en zang en ik zong ook. Onze muziek werd zeer gewaardeerd en we kregen na afloop veel gebak en op twee plaatsen ook vlees, brood en groente. Tweede paasdag is hier haast belangrijker dan eerste paasdag. De mensen kleden zich mooi aan, maken veel eten klaar en gaan bij elkaar op bezoek. Ook is er een oude traditie: de mannen gaan naar de vrouwen en spuiten wat parfum in hun haar en in hun hals. Vroeger werd dat met water gedaan en was je als meisje of vrouw niet veilig op straat, maar tegenwoordig gebeurt dat dus met parfum. Ook ik moest er aan geloven: in twee huizen kreeg ik van (oude) mannen parfum opgespoten. Waar die traditie voor staat, geen idee, maar leuk is het in ieder geval.
Ook bijzonder is dat dit jaar het orthodoxe en het gereformeerde Pasen samenvallen. Dat gebeurt maar eens in de drie of vier jaar geloof ik. In de orthodoxe (pravo-slavische) kerk kun je met Pasen eten en drinken laten zegenen door de priester. Bij een van de néni’s waar we op bezoek waren was ook de orthodoxe schoonzoon. Van hem kregen we gezegende wijn. Kan vast geen kwaad ;-). Ook gaf hij ons mooie eieren. Ze zijn gekookt en er zit een soort ring met plaatjes van Maria/Jezus/heiligen omheen. Eieren verven kennen ze hier ook wel, maar niet zoveel als bij ons. Ze doen het ook voornamelijk door uien te koken en de eieren daarmee te kleuren.
Het is trouwens echt lente hier: prachtig weer en bij een van de néni’s kregen we kuikentjes te zien die vanmorgen uit het ei gekropen waren. En bij een andere was een kitten en waren er puppies. Zie ook bijgevoegde foto’s.