Nederlands in Oekraïne

Deze keer een blog over Nederlands in Oekraïne. Er is namelijk nogal wat Nederlands te vinden hier. Zowel de taal als de producten.
Eerst maar de taal. In november schreef ik al een keer kort over dat ik op zaterdag een groep kinderen heb met wie ik Nederlands oefen. Een groep van in totaal rond de veertig kinderen uit Beregszász gaat elk jaar via Europa Kinderhulp drie weken naar Nederland op vakantie. Deze kinderen komen uit grote gezinnen met weinig geld, en deze vakanties naar Nederland zijn echt bedoeld om even weg te zijn van alle moeilijkheden hier.
Laci (de diaconaal werker) had bedacht dat het leuk zou zijn als ik met een aantal van die kinderen een keer in de week Nederlands zou oefenen, zodat ze de taal een beetje bijhouden. Op zich een goed idee, maar in praktijk blijkt het een stuk lastiger te zijn. De eerste keer had ik zo’n zeven kinderen, in de leeftijd van negen tot dertien jaar (dat was ook de bedoeling). Dat nam week na week af, en nu zijn er nog maar twee over. Ik moet er binnenkort maar eens achteraan of het de bedoeling is dat er weer meer kinderen komen ;-). Als er kinderen komen (wat ook niet altijd het geval is) leer ik ze een liedje, spelen we een spelletje, en met Sinterklaas hebben we een papieren schoen geknutseld. De vorige keer heb ik Memory met ze gespeeld en elke keer dat we een kaartje omdraaiden, moesten we zeggen wat er op stond. Zo probeer ik de woordenschat van de kinderen een beetje uit te breiden.
De kinderen die wel bijna elke keer komen (Renata en haar broertje Mark) bezoek ik ook elke week thuis. Renata is dertien en nu vijf keer in Nederland geweest. Mark is negen en was afgelopen zomer geloof ik voor de eerste keer in Nederland. Renata’s Nederlands is verbazingwekkend goed en we hebben samen goede gesprekken. Renata en Mark wonen met hun jongere zusje en ouders in een eenkamerappartement. Ze hebben een kleine keuken (ongeveer 8m2) en een mini-badkamer. Renata kan dit jaar en volgend jaar nog naar school, maar daarna moet ze waarschijnlijk gaan werken om bij te dragen aan het gezinsinkomen. Nu helpt ze haar moeder ook al regelmatig bij het verkopen van kleding of appels.

Sinds afgelopen dinsdag bezoek ik ook een andere familie. Dit gezin woont met twee ouders en zes kinderen in de leeftijd van tien tot achttien jaar in een tweekamerappartement. Beide ouders werken niet. Vader omdat hij vorig jaar een operatie heeft gehad en behoorlijk ziek is geweest en moeder omdat ze de zorg op zich heeft genomen voor hun twaalfjarige zieke dochter. Ik begreep niet helemaal wat ze heeft, maar het is iets dat haar hele ontwikkeling heeft beïnvloed als haar moeder niet voor haar zou zorgen, zou ze naar een internaat moeten. Een van de dochters (Rózsi van veertien) is ook vijf of zes keer in Nederland geweest en met haar ga ik nu ook elke week een uurtje Nederlands spreken. Ook haar broertje Józsi van dertien is twee keer in Nederland geweest. Het doel van Laci was dus om hun Nederlands te onderhouden, maar ik denk dat sowieso wat extra aandacht voor alle kinderen en de ouders in het gezin geen kwaad kan.

Waar je verder veel Nederlands ziet, is in de tweedehands kleding en voedselpakketten. Er is hier een tweedehands kledingswinkel waar ik al eens handschoenen van de HEMA ben tegengekomen. En vandaag heb ik geholpen met het sorteren van binnengebrachte kleding. Waarschijnlijk allemaal uit Nederland, gezien de kledingmerken en sommige Gamma-verhuisdozen ;-)
Verder zitten hier verschillende Nederlandse hulporganisaties. Degene die in de Hongaarse gemeenschap het meest zichtbaar zijn, zijn Dorcas en Stichting AK Maassluis. Deze stichtingen delen voedselpakketten uit aan onder andere ouderen, grote gezinnen en Roma.

Veel Nederlands dus hier. Soms voelt dat wel een beetje raar (Nederlanders zitten écht overal) maar de hulp is wel hard nodig, dus het is goed dat zoveel mensen in Nederland zich inzetten om de mensen hier te ondersteunen.